Posted on by Himani
सुभाषित :
काक: कृष्ण: पिक: कृष्ण: को भेदो पिक काकयो: ।
वसंतसमये प्राप्ते काक: काक: पिक: पिक: ।।
अर्थ :
कावळा काळा, कोकीळ काळा, मग दोघात फरक काय? वसंत ऋतू आल्यावर कावळा (व) कोकीळ वेगळे ओळखू येतातच. (कोकीळ मधुर स्वरात कुहू कुहू करतो तर कावळा मात्र काव काव करतो.)
विवेचन :
प्रत्येकामधील गुणांची कदर ही होतेच. त्यासाठी विशिष्ट वेळ यावी लागते. जेव्हा तुमच्याकडे जगावेगळी अशी एकमेव गोष्ट असेल तेव्हा लोक बाह्य रंगरूपाकडे लक्ष न देता तुमच्यामधील विशिष्ट गुणाकडेच आकर्षित होतात.
Original content here is published under these license terms: | X | |
License Type: | Read Only | |
License Abstract: | You may read the original content in the context in which it is published (at this web address). No other copying or use is permitted without written agreement from the author. |